In mijn praktijk kreeg ik 6 weken geleden de volgende casus: een ex-voetballer , 69 jaar , biedt zich aan met zeer intense nachtelijke pijnen ter hoogte van zijn rechter knie. Op 29 juni van dit jaar werd hij geopereerd aan die knie, met een totale knieprothese. Het onmiddellijke postoperatieve verloop was vlekkeloos, maar na 1 maand , nu 3 maanden geleden , kreeg hij steeds meer last van onhoudbare nachtelijke pijnen ter hoogte van de mediale rechter knie. Controles bij de orthopedisch chirurg waren "geruststellend", er waren geen argumenten voor loosening, infectie of inflammatie, zowel bij bloedanalyse als medische beeldvorming. De orthopedist schreef NSAIDs voor en pijnstillers, maar niets hielp. De patiënt beschrijft de pijnen als hels (VAS (visual analog scale)  9 tot 10/10 ,  tijdens de nacht heeft hij geen hulp van zijn medicatie, en hij slaapt dus al 3 maanden niet meer. Klinisch onderzoek geeft een niet-inflammatoire knie, wat warmer lateraal, met heel lichte hydrops lateraal, maar een mooie flexie van 135°, en normale actieve en passieve extensie. Functieonderzoek is normaal zeker na een TKP. De patiënt heeft geen rug- of heupklachten. Er is geen systemisch lijden , geen diabetes, geen reuma, geen oncologische problematiek. Onderzoek myofasciaal reveleert zeer sterk opgeladen MTrPs (myofascial triggerpoints) van de vastus medialis, onderste en bovenste punt, van de vastus intermedius, de rectus femoris, de vastus lateralis, en de adductor longus en brevis. Vooral de mediale MTrPs zijn opvallend gevoelig. We besluiten tot een proefsessie van dry needling van de MTrPs van de vastus medialis , de rectus femoris, de vastus intermedius en de adductor longus. Gezien de zware twitch-reacties beperken we het aantal needlings per MTrP. Nazorg: warmte. Bij het controle consult de week nadien blijkt de nachtelijke pijn volledig verdwenen (VAS 0/10), en ook overdag is de patiënt klachtenvrij. Lateraal is er nog een lichte gevoeligheid maar mediaal is alles weg. Tijdens de tweede consultatie dry needlen we opnieuw alle mediale punten, maar nu ook de vastus lateralis, met ook veel twitch-reacties. Bij zijn derde consult is de patiënt klachtenvrij. Deze casus valt des te meer op , gezien het onmiddellijk verdwijnen van een terroriserende nachtelijke pijn (VAS 10), door één behandeling dry needling. Tot grote verrassing van de orthopedische chirurg. In de handboeken leren we dat Myofasciale pijn een eerder matige pijn is op de pijnschaal. Deze casus toont aan dat intense pijnen ook adequaat kunnen behandeld worden door dry needling. Het gaat hier niet om een patiënt met een lage algemene pijndrempel en ook niet over een centraal sensitisatiebeeld, zoals FM (fibromyalgie). We breken ook hier een lans om postoperatief , na prothesechirurgie , waakzaam te zijn om Myofasciale dysfuncties met zeer opgeladen MTrPs na te kijken en te behandelen.  Nochtans is voorzichtigheid geboden om na prothese-chirurgie , te needlen, wegens het theoretische risico op infectie. Wereldwijd werd nochtans maar één casus gepubliceerd waar onomstotelijk werd bewezen dat de dry needling verantwoordelijk was voor een septische arthritis (cfr. voordracht Jan Dommerholt op 9 september ll.) Heel wat van deze postoperatieve infecties zijn niet veroorzaakt door onze naalden , maar wel door de operatie zelf. Wij (Trigger Dry Needling) raden aan om zeker de eerste drie maanden postoperatief niet te dry needlen in de directe omgeving van de prothese, uit tactische voorzichtigheid. Addendum: ik het geval van erg invaliderende pijnen , zoals bij deze patiënt , stel ik voor om onder dekking van antibiotica de dry needling toch vroeger (dan 3 maanden postoperatief), uit te voeren, na overleg met de arts. Tenslotte mogen we het aantal pijn patiënten in een dergelijke situatie niet onderschatten (post-laminectomie, post-PLIFF en na alle soorten andere prothesen).